Aanstaande zaterdag vertrek ik voor 11 dagen naar Marokko.
Ik ga proberen jullie via deze site op de hoogte te houden over wat ik allemaal mee maak.
Groetjes
Marleen
Thursday, April 23, 2009
Friday, January 27, 2006
Nieuws uit Thailand
Vrijdag
Ik heb woensdg j.l. 1,5 uur de mail bijgewerkt, doch net voordat ik wilde verzenden was er een storing met de provider van dat hotel, balen natuurlijk. Ik had me dan ook meteen voorgenomen om de webside niet meer bij te werken, niet omdat ik er geen zin meer in heb, maar meer omdat de mogelijkheden zo beperkt zijn en omdat het al de zoveelste keer was dat internet haperde. In de hotels zijn niet altijd mogelijkheden om te internetten en als er al een of twee computers staan dan ben ik niet de enigste die er een wil reserveren. De beste mogelijheden waren in Bangkok.
Maar goed, niet klagen ,de laatste paar dagen van ons zijn aangebroken. De rondreis is zover afgesloten, we zijn gisteravond in Phuket aangekomen en hier blijven we tot woendag 1 februari, donderdfag ochtend 9.00 uur nederlandse tijd komen we aan in Schiphol. De dagen zijn omgevlogen, het was bijzonder intensief maar een aanrader voor iedereen. We hebben heel veel dingen gezien, mooie dingen mar ook minder mooie dingen. Er zijn mensen ziek geweest, vooral de darmen van velen hebben tegengestrubbeld, het Thaise eten of het koud drinken zal hier wel veelal debet aan zijn geweest. We hebben veel rijst gegeten, meestal wel 2 keer per dag. Omdat we niet altijd de gelegenheid hadden om buiten het hotel te eten hebben we hierin ook niet ltijd een keus in gehd. Zelf vindt ik dit wel lekker, ik ben toch met een rijstpikker getrouwd geweest, je weet wel. De meesten van ons zijn blij dat het rijst eten niet meer verplicht is (inclusief Johan) We hebben nu allen de overnachting met ontbijt en bovendien zijn hier in Phuket legio eetgelegenheden. Vanavond is de laatste gezamenlijke excursie, we gaan naar een Phantasieavond (cabaretvoorstelling) inclusief eten, het zou het grootste Aziatisch buffet zijn, we laten ons verrassen. Gisteravond zijn we pas laat hier aangekomen en vandaag hebben we de eerste keer op het strand gelegen, heet zal ik je zeggen. Het is een geweldig mooi strand (Claudia het is het Kata-strand)We hebben tot nu toe weinig mogelijkheden gehad om echt te zonnen, de laatse dagen gaan we in ieder geval nog even genieten. Ik moet zeggen dat we wel even aan een paar dagen rust toe zijn. Het was toch veelal vroeg opstaan, vaker zelfs om 6.00 uur, er zijn dagen bij geweest van 400 - 450 km. reizen op een dag, maar nogmaals ik zou het weer doen.
Hier in Phuket is de eerste plaats waar je meer toeristen ziet dan Thaise mensen zelf, aan het strand heb ik nog geen thai gezien, ze schuwen de zon en bovendien moet je hier hard werken al voor een gewone boterham, geen werk geen eten. Veel meer dan eten behoeven de meeste mensen alhier niet heb ik de indruk, men leeft van dag tot dag. De huisjes, krotjes zijn povertjes. We hebben onderweg ook verschillende bergstammen bezocht, mochten dan ook in de huisjes kijken. Bedden en ander meubilir staat er bijna niet, een tv. ontbreekt er overigens niet. Men slaapt op een grote brede plank met eroverheen matten. Alleen de ouders hebben een aparte ruimet waar ze slapen, de rest slaapt veelal samen. Er wordt gekookt in een pannetje op wat vuur, douches/ toilet heb ik niet kunnen ontdekken. Waar men dat doet is me een raadsel. Mensen die in de buurt van een meer of kanaal wonen doen alles in dat water. Stromend water en gas zal ook niet iedereen hebben, elektriciteit zou volgens de gids iedereen hebben.
We hebben een rondreis vanuit Bangkok nar het noorden gedan totaan het meest Noordelijkse plaatsje van Thailand en van daruit zijn we naar het zuiden gereisd. In het noorden van Thailand hebben we in de avonden nog vaker een jasje moeten dragen, daar is nu het winterseizoen, daar kent men drie seizoenen winterseizoen, zomerseizoen en regenseizoen. In het zuiden kent men alleen het regenseizoen en het zomerseizoen, op dit moment is hier in het zuiden het zomerseizoen. We hebben zowel door het oerwoud gereisd als langs plantages, o.a. ananas, bananen ,mango, sinaasappels en rubberplantages, we hebben vooral veel rijstvelden gezien. we zijn door heel kleine dorpjes gereden, war men in kleine gemeenschappen woont, we hebben door grotere plaatsen gereden.Het reizen en de omgeving is schitterend, en heel indrukwekkend geweest. Onderweg hebben we geluncht op plaatsen waar buiten af en toe wat bussen toeristen niemand komt. we hebben op het water op een vlot een dag geluncht, we hebben aan het water geluncht en ook nog een keer een diner gehad, we hebben op een schitterende boot een diner gehad. We hebben in het grootste gebouw van Bangkok een diner gehad etc.
Joahn is een dag ziek geweest en zelf ben ik twee dagen ziek geweest, gelukkig hadden we toen een rustdag. Die dag hadden we s'morgens de drijvende markt bezocht. We werden met kleine bootjes naar de markt gebracht. Voordat we er waren moesten we door heel smerige smalle kanaaltjes waar ik de ratten overal zag zwemmen en in de krotten aan de waterkant zag lopen. Ik zag dat enkele meters verderop men de groente in het water waste en/ of een ander zich baade. Dit en wellicht het eten die dag daarvoor zijn volgens hier debet aan geweest, wat zou het mij beter moeten gaan als een ander. We hebben een heel leuke groep gehad op een man na, iemand die met niemand en niets rekening gehouden heeft, iemand als hij zich niet op iemand anders kon botvieren dit wel op zijn vrouw deed. Iedereen had hem door en is helaas vaker onderdeel van gesprek geweest.
Ik ga nu weer hangen en hoop dat hij het niet nu nog even begeeft, jullie begrijpen dat ik niet veel vertrouwen in heb, ze komen on zo ophalen.
Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel groetejs en ik denk toch aan jullie. Ik internet nu niet meer, de rest vertel ik thuis wel. Jammer de mooiste verhalen zijn weg.
Met het thuisfront mail ik een dezer dagen nog.
Ik heb woensdg j.l. 1,5 uur de mail bijgewerkt, doch net voordat ik wilde verzenden was er een storing met de provider van dat hotel, balen natuurlijk. Ik had me dan ook meteen voorgenomen om de webside niet meer bij te werken, niet omdat ik er geen zin meer in heb, maar meer omdat de mogelijkheden zo beperkt zijn en omdat het al de zoveelste keer was dat internet haperde. In de hotels zijn niet altijd mogelijkheden om te internetten en als er al een of twee computers staan dan ben ik niet de enigste die er een wil reserveren. De beste mogelijheden waren in Bangkok.
Maar goed, niet klagen ,de laatste paar dagen van ons zijn aangebroken. De rondreis is zover afgesloten, we zijn gisteravond in Phuket aangekomen en hier blijven we tot woendag 1 februari, donderdfag ochtend 9.00 uur nederlandse tijd komen we aan in Schiphol. De dagen zijn omgevlogen, het was bijzonder intensief maar een aanrader voor iedereen. We hebben heel veel dingen gezien, mooie dingen mar ook minder mooie dingen. Er zijn mensen ziek geweest, vooral de darmen van velen hebben tegengestrubbeld, het Thaise eten of het koud drinken zal hier wel veelal debet aan zijn geweest. We hebben veel rijst gegeten, meestal wel 2 keer per dag. Omdat we niet altijd de gelegenheid hadden om buiten het hotel te eten hebben we hierin ook niet ltijd een keus in gehd. Zelf vindt ik dit wel lekker, ik ben toch met een rijstpikker getrouwd geweest, je weet wel. De meesten van ons zijn blij dat het rijst eten niet meer verplicht is (inclusief Johan) We hebben nu allen de overnachting met ontbijt en bovendien zijn hier in Phuket legio eetgelegenheden. Vanavond is de laatste gezamenlijke excursie, we gaan naar een Phantasieavond (cabaretvoorstelling) inclusief eten, het zou het grootste Aziatisch buffet zijn, we laten ons verrassen. Gisteravond zijn we pas laat hier aangekomen en vandaag hebben we de eerste keer op het strand gelegen, heet zal ik je zeggen. Het is een geweldig mooi strand (Claudia het is het Kata-strand)We hebben tot nu toe weinig mogelijkheden gehad om echt te zonnen, de laatse dagen gaan we in ieder geval nog even genieten. Ik moet zeggen dat we wel even aan een paar dagen rust toe zijn. Het was toch veelal vroeg opstaan, vaker zelfs om 6.00 uur, er zijn dagen bij geweest van 400 - 450 km. reizen op een dag, maar nogmaals ik zou het weer doen.
Hier in Phuket is de eerste plaats waar je meer toeristen ziet dan Thaise mensen zelf, aan het strand heb ik nog geen thai gezien, ze schuwen de zon en bovendien moet je hier hard werken al voor een gewone boterham, geen werk geen eten. Veel meer dan eten behoeven de meeste mensen alhier niet heb ik de indruk, men leeft van dag tot dag. De huisjes, krotjes zijn povertjes. We hebben onderweg ook verschillende bergstammen bezocht, mochten dan ook in de huisjes kijken. Bedden en ander meubilir staat er bijna niet, een tv. ontbreekt er overigens niet. Men slaapt op een grote brede plank met eroverheen matten. Alleen de ouders hebben een aparte ruimet waar ze slapen, de rest slaapt veelal samen. Er wordt gekookt in een pannetje op wat vuur, douches/ toilet heb ik niet kunnen ontdekken. Waar men dat doet is me een raadsel. Mensen die in de buurt van een meer of kanaal wonen doen alles in dat water. Stromend water en gas zal ook niet iedereen hebben, elektriciteit zou volgens de gids iedereen hebben.
We hebben een rondreis vanuit Bangkok nar het noorden gedan totaan het meest Noordelijkse plaatsje van Thailand en van daruit zijn we naar het zuiden gereisd. In het noorden van Thailand hebben we in de avonden nog vaker een jasje moeten dragen, daar is nu het winterseizoen, daar kent men drie seizoenen winterseizoen, zomerseizoen en regenseizoen. In het zuiden kent men alleen het regenseizoen en het zomerseizoen, op dit moment is hier in het zuiden het zomerseizoen. We hebben zowel door het oerwoud gereisd als langs plantages, o.a. ananas, bananen ,mango, sinaasappels en rubberplantages, we hebben vooral veel rijstvelden gezien. we zijn door heel kleine dorpjes gereden, war men in kleine gemeenschappen woont, we hebben door grotere plaatsen gereden.Het reizen en de omgeving is schitterend, en heel indrukwekkend geweest. Onderweg hebben we geluncht op plaatsen waar buiten af en toe wat bussen toeristen niemand komt. we hebben op het water op een vlot een dag geluncht, we hebben aan het water geluncht en ook nog een keer een diner gehad, we hebben op een schitterende boot een diner gehad. We hebben in het grootste gebouw van Bangkok een diner gehad etc.
Joahn is een dag ziek geweest en zelf ben ik twee dagen ziek geweest, gelukkig hadden we toen een rustdag. Die dag hadden we s'morgens de drijvende markt bezocht. We werden met kleine bootjes naar de markt gebracht. Voordat we er waren moesten we door heel smerige smalle kanaaltjes waar ik de ratten overal zag zwemmen en in de krotten aan de waterkant zag lopen. Ik zag dat enkele meters verderop men de groente in het water waste en/ of een ander zich baade. Dit en wellicht het eten die dag daarvoor zijn volgens hier debet aan geweest, wat zou het mij beter moeten gaan als een ander. We hebben een heel leuke groep gehad op een man na, iemand die met niemand en niets rekening gehouden heeft, iemand als hij zich niet op iemand anders kon botvieren dit wel op zijn vrouw deed. Iedereen had hem door en is helaas vaker onderdeel van gesprek geweest.
Ik ga nu weer hangen en hoop dat hij het niet nu nog even begeeft, jullie begrijpen dat ik niet veel vertrouwen in heb, ze komen on zo ophalen.
Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel groetejs en ik denk toch aan jullie. Ik internet nu niet meer, de rest vertel ik thuis wel. Jammer de mooiste verhalen zijn weg.
Met het thuisfront mail ik een dezer dagen nog.
Friday, January 20, 2006
Woensdag 18 januari
bezoek 2 verschillende bergstammen, de Akha en de Nien.
In Thailand wonen ongeveer 500 bergstammen in kleine groepjes bijelkaar. Het zijn allemaal mensen die gevlucht zijn uit o.a. Birmaa, China en Laos, het zijn de etnische minderheden van Thailand, ze worden gedoogd.
De Akha's is een bergstam die onder de andere stammen de minst geaccepteerde is. Men is niet proper, waste zich aanvankelijk niet vaker dan 1 keer per jaar. Omdat ook de kinderen van de bergstammen leerplichtig zijn moeten ze naar school en heeft men de ouders opgelegd dat de kinderen gewassen moeten zijn en schone kleren moeten dragen. Ze leven in armzalige hutjes, we hebben een kijkje mogen nemen. Er wordt veelal in een ruimte geleefd en geslapen. Er wordt boven een vuurtje in een potje gekookt. Met name de ouderen kauwen veelal op cocabladeren en hebben daardoor een vreseluik zwart gekleurd gebit, ik kan je vertellen dat je bij een aanblik wel moet kokhalzen. Bedden zijn er niet, ze slapen op planken met een karpet en wat vuile dekens. Een toilet of bad heb ik niet kunnen ontdekken. Gedurende ons bezoek werden we belaagd door m.n. de vrouwen, men wilde ons hun zelfgemaakte hoofddeksels en andere spullen verkopen. Dit is natuurlijk niet erg, maar op het moment dta je je wilde afwenden werd er niet al te vriendelijk gereageerd. Deze mensen moeten wel met de dag leven, ik zou alleen maar huieln denk ik. Wie weet zijn ze gelukkiger als menigeen bij ons.
De andere stam de "Nien" waren een stuk vriendelijker, deze leven in ongeveer dezelfde hutjes, doch oogde allemaal wat netter, als je al van net kunt spreken.
He twas weer een hele ervaring, dan vraag je je wel eens af waar wij ons nog druk om kunnen maken.
s'Avonds is eenieder op tijd naar bed gegaan omdat we ook al weer vroeg uit de veren moeten, het wordt weer een lange busreis.
Overnachting in een middenklas hotel The City Park Hotel (www.thecityparkhotel.com)
Donderdag
gewekt om 6.30 uur, koffers pakken en vertrek om 8.00 uur.
Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan de Gouden Driehoek Birma, Laos en Thailand. De rivier de Maekong is de grens tussen deze 3 landen. We hebben een bootocht gemaakt naar een klein dorpje in Laos, we hoefden geen paspoort mee te nemen, krgen wel op een briefje een stempel van Laos. We zijn maar 45 minuten aan land geweest, ook hier probeerden de dorpelingen ons hun producten te verkopen. Eigen gemaakte kleedjes, tassen, sieraden en kleding, spullen die wij thuis niet dragen. Wat ze ook verkochten waren flessen drank waarin o.a. slangen zaten, alleen de aanblik deed je al gruwelen. Mensen waren overigens wel heel aardig en niet echt opdringerig.
We hebben aan de oever van de maekong nog heerlijk geluncht. Ik ben wel blij dat ik graag rijst eet, dit kunnen niet alle mensen van onze groep zeggen.
Een lid van de groep is vandaag 66 jaar geworden en in de avond hebben we een klein feestje gebouwd, we hebben het niet te laat gemaakt, want ook morgen moeten we er weer vroeg uit.
Er zijn kakkerlakken gesignaleerd, en niet zo'n kleine zeggen ze. Ik hoop niet dat ik ze tegenkom.
Vrijdag trip van ongeveer 400 km. naar het zuiden naar de plaats Kam Phaeng Phet, we overnachten ook hier weer 1 nacht in het Phet Hotel. (geen kakkerlakken gezien, gelukkig)
Vandaag gewekt om 6.30 uur koffers pakken en vertrek om 8.00 uur.
Vanmorgen bij het ontbijt al gezongen voor een stel, ze zijn vandaag 40 jaar getrouwd.Het Hotel had hun stoelen versierd en had voor hoedjes gezorgd.
Johan heeft bij allen een kleine bijdrage opgehaald. We willen deze dag niet zomaar voorbij laten gaan, 40 gehud is niet niks. Een ander maakte al de opmerking: 40 jaar gehuwd zijn met dezelfde is al moeilijk, maar in veertig jaar met meerderen is nog veel moeilijker, hi hi.
Ons eerste bezoek vandaag was voor de afwisseling maar weer eens een tempel, een speciale tempel. Hier stond niet een boedha maar 4 boedha's, hun gezichten naar de 4 windrichtingen, ook waren er 4 ingangen, normaal heeft een tempel maar 1 ingang.
Hier hebben we voor het stel een beeld gekocht waar de 4 boedha's op stonden. De 4 voor de 40 jaar huwelijk en de 4 windstreken symboliseert onze groep, we komen uit alle windstreken van Nederland. Zeg eerlijk dit heeft toch niets met toeval te maken.
2e stop was een fabriekje waar ze katoen in de kleur blauw verven. Vroeger droeg iedereen iedere vrijdag hun kleren in de kleur blauw. Dit wordt hedendaags alleen nog in de kleinere dorpen gedaan. Volgens onze gids Sam wil men proberen om dit gebruik weer in te voeren. Onze gids Sam een Thai heeft veel moeite met het loslaten van de oude gebruiken. Hij geeft ook aan dat de jeugd in thailand niet veel meer over hebben voor de oudere generatie, dat ze ook hier veelal met zichzelf bezig zijn. Ook hier speelt volgens hem de computer een grote rol, je jeugd hangt volgens hem ook uren achter de computer. Hij bedoelt hier wel de de jeugd mee in de grote stad en niet de dorpelingen, deze hebben vaak nog geen tv.
Vandaag niet zoveel pauzes gehad, we moesten veel kilometers maken. We hadden ons al verheugd op het zwembad, doch dit was bij aankomst niet meer in gebruik, men heeft het dichtgegooid. We hebben nadat we ons gedoucht hadden even een wandeling in het dorpje gemaakt. De mensen bekeken ons alsof ze nog niet veel europeanen gezien hadden. We hebben even over het plaatselijke marktje gelopen, men verkocht er fruit, vlees , vis en groenten. Ik denk dat als wij hier een produkt m.n vis of vlees van zouden eten we er ziek van zouden worden. Het stonk er behoorlijk, er zaten overal vliegen op het vlees en de vis.
Vanavond eten we buiten het hotel in een restaurantje, we vertrekken over 10 minuten.
Morgen vertrekken we heel vroeg om 7.00 uur, we worden gewekt om 5.30 uur, dus het zal wel niet laat worden. Ik moet zeggen dat deze temperatuur je wel afmat, tegen 22.00 uur valt mijn mond ook al open.
Gelukkig heb ik vandaag weer even wat bij kunnen werken, niet in alle hotels is internetten mogelijk.
Ik hoop dat alles goed is bij jullie allemaal, thuis en bij Weller.
Groetjes.
In Thailand wonen ongeveer 500 bergstammen in kleine groepjes bijelkaar. Het zijn allemaal mensen die gevlucht zijn uit o.a. Birmaa, China en Laos, het zijn de etnische minderheden van Thailand, ze worden gedoogd.
De Akha's is een bergstam die onder de andere stammen de minst geaccepteerde is. Men is niet proper, waste zich aanvankelijk niet vaker dan 1 keer per jaar. Omdat ook de kinderen van de bergstammen leerplichtig zijn moeten ze naar school en heeft men de ouders opgelegd dat de kinderen gewassen moeten zijn en schone kleren moeten dragen. Ze leven in armzalige hutjes, we hebben een kijkje mogen nemen. Er wordt veelal in een ruimte geleefd en geslapen. Er wordt boven een vuurtje in een potje gekookt. Met name de ouderen kauwen veelal op cocabladeren en hebben daardoor een vreseluik zwart gekleurd gebit, ik kan je vertellen dat je bij een aanblik wel moet kokhalzen. Bedden zijn er niet, ze slapen op planken met een karpet en wat vuile dekens. Een toilet of bad heb ik niet kunnen ontdekken. Gedurende ons bezoek werden we belaagd door m.n. de vrouwen, men wilde ons hun zelfgemaakte hoofddeksels en andere spullen verkopen. Dit is natuurlijk niet erg, maar op het moment dta je je wilde afwenden werd er niet al te vriendelijk gereageerd. Deze mensen moeten wel met de dag leven, ik zou alleen maar huieln denk ik. Wie weet zijn ze gelukkiger als menigeen bij ons.
De andere stam de "Nien" waren een stuk vriendelijker, deze leven in ongeveer dezelfde hutjes, doch oogde allemaal wat netter, als je al van net kunt spreken.
He twas weer een hele ervaring, dan vraag je je wel eens af waar wij ons nog druk om kunnen maken.
s'Avonds is eenieder op tijd naar bed gegaan omdat we ook al weer vroeg uit de veren moeten, het wordt weer een lange busreis.
Overnachting in een middenklas hotel The City Park Hotel (www.thecityparkhotel.com)
Donderdag
gewekt om 6.30 uur, koffers pakken en vertrek om 8.00 uur.
Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan de Gouden Driehoek Birma, Laos en Thailand. De rivier de Maekong is de grens tussen deze 3 landen. We hebben een bootocht gemaakt naar een klein dorpje in Laos, we hoefden geen paspoort mee te nemen, krgen wel op een briefje een stempel van Laos. We zijn maar 45 minuten aan land geweest, ook hier probeerden de dorpelingen ons hun producten te verkopen. Eigen gemaakte kleedjes, tassen, sieraden en kleding, spullen die wij thuis niet dragen. Wat ze ook verkochten waren flessen drank waarin o.a. slangen zaten, alleen de aanblik deed je al gruwelen. Mensen waren overigens wel heel aardig en niet echt opdringerig.
We hebben aan de oever van de maekong nog heerlijk geluncht. Ik ben wel blij dat ik graag rijst eet, dit kunnen niet alle mensen van onze groep zeggen.
Een lid van de groep is vandaag 66 jaar geworden en in de avond hebben we een klein feestje gebouwd, we hebben het niet te laat gemaakt, want ook morgen moeten we er weer vroeg uit.
Er zijn kakkerlakken gesignaleerd, en niet zo'n kleine zeggen ze. Ik hoop niet dat ik ze tegenkom.
Vrijdag trip van ongeveer 400 km. naar het zuiden naar de plaats Kam Phaeng Phet, we overnachten ook hier weer 1 nacht in het Phet Hotel. (geen kakkerlakken gezien, gelukkig)
Vandaag gewekt om 6.30 uur koffers pakken en vertrek om 8.00 uur.
Vanmorgen bij het ontbijt al gezongen voor een stel, ze zijn vandaag 40 jaar getrouwd.Het Hotel had hun stoelen versierd en had voor hoedjes gezorgd.
Johan heeft bij allen een kleine bijdrage opgehaald. We willen deze dag niet zomaar voorbij laten gaan, 40 gehud is niet niks. Een ander maakte al de opmerking: 40 jaar gehuwd zijn met dezelfde is al moeilijk, maar in veertig jaar met meerderen is nog veel moeilijker, hi hi.
Ons eerste bezoek vandaag was voor de afwisseling maar weer eens een tempel, een speciale tempel. Hier stond niet een boedha maar 4 boedha's, hun gezichten naar de 4 windrichtingen, ook waren er 4 ingangen, normaal heeft een tempel maar 1 ingang.
Hier hebben we voor het stel een beeld gekocht waar de 4 boedha's op stonden. De 4 voor de 40 jaar huwelijk en de 4 windstreken symboliseert onze groep, we komen uit alle windstreken van Nederland. Zeg eerlijk dit heeft toch niets met toeval te maken.
2e stop was een fabriekje waar ze katoen in de kleur blauw verven. Vroeger droeg iedereen iedere vrijdag hun kleren in de kleur blauw. Dit wordt hedendaags alleen nog in de kleinere dorpen gedaan. Volgens onze gids Sam wil men proberen om dit gebruik weer in te voeren. Onze gids Sam een Thai heeft veel moeite met het loslaten van de oude gebruiken. Hij geeft ook aan dat de jeugd in thailand niet veel meer over hebben voor de oudere generatie, dat ze ook hier veelal met zichzelf bezig zijn. Ook hier speelt volgens hem de computer een grote rol, je jeugd hangt volgens hem ook uren achter de computer. Hij bedoelt hier wel de de jeugd mee in de grote stad en niet de dorpelingen, deze hebben vaak nog geen tv.
Vandaag niet zoveel pauzes gehad, we moesten veel kilometers maken. We hadden ons al verheugd op het zwembad, doch dit was bij aankomst niet meer in gebruik, men heeft het dichtgegooid. We hebben nadat we ons gedoucht hadden even een wandeling in het dorpje gemaakt. De mensen bekeken ons alsof ze nog niet veel europeanen gezien hadden. We hebben even over het plaatselijke marktje gelopen, men verkocht er fruit, vlees , vis en groenten. Ik denk dat als wij hier een produkt m.n vis of vlees van zouden eten we er ziek van zouden worden. Het stonk er behoorlijk, er zaten overal vliegen op het vlees en de vis.
Vanavond eten we buiten het hotel in een restaurantje, we vertrekken over 10 minuten.
Morgen vertrekken we heel vroeg om 7.00 uur, we worden gewekt om 5.30 uur, dus het zal wel niet laat worden. Ik moet zeggen dat deze temperatuur je wel afmat, tegen 22.00 uur valt mijn mond ook al open.
Gelukkig heb ik vandaag weer even wat bij kunnen werken, niet in alle hotels is internetten mogelijk.
Ik hoop dat alles goed is bij jullie allemaal, thuis en bij Weller.
Groetjes.
Monday, January 16, 2006
Chang Mai
Hallo Allemaal
Het is op dit moment 16.30 uur en nog 33 graden in Chang Mai.
Zaterdagochtend vanuit Nan vertrokken naar Chang Mai. Een tocht van 280 km. Halverwege gestopt in Lampang, hier hebben we een Thaise lunch gebruikt.Het is die dag goed warm geweest gedurende de reis. De airco werkte wel, maar deze was niet afdoende.
Even voor Chang Mai gestopt bij de hoogste berg " de Doi Suthep 1053 meter hoog waar bijna op de top een tempel is gebouwd. Deze tempel heeft een koning laten bouwen ter ere van een monnik. Op de plek waar de tempel is gebouwd is een witte olifant gestorven, deze had men een relikwie in zijn nek vast gemaakt. In de relekwie zat as van de monnik. Ook deze tempel weer heel indrukwekkend, hier heb ik ook weer wierookstokjes laten branden. De meeste van de groep hebben het nu wel gehad met het bezoeken van tempels.
In Changmai blijven we 3 dagen, we slapen in het Changmai Grand Vieuw Hotel www.changmaigrandvieuw.com. Een heel goed hotel, eten weer voortreffelijk, ik heb hier eindelijk een lekker drankje ontdekt, een heerlijke cocktail.
Zondagochtend
Bezoek zijdefabriek, een fabriek waar ze sieraden maken en een fabriek waar ze parasols maken.
In al deze handwerkfabrieken hebben we uitleg gekregen over het produceren van de producten. Opzet was natuurlijk niet alleen om ons iets te laten zien maar vooral om hun producten te verkopen.
Verschillende van de groep waaronder ook Johan hebben zich een kostuum laten maken, anderen hebben zich handgmaakte parasols of waaiers gekocht, en de rijken onder ons en die zijn er hebben hun eigendom uitgebried met juwelen. De nodige briljanten, robijnen en diamanten zijn over de toonbank gerold. Bij binnenkomst liep er gedurende de tijd dat je er rondliep iemand met je mee, die je iets probeerde te verkopen. Op het moment dat je bij een vitrine bleef stilstaan en je oog liet vallen op een sieraad had halde ze het er meteen uit.
S'avonds zijn we met een groepje van 8 in het centrum gaan eten en daarna hebben we even de avondmarkt bezocht. Een markt die van 18.00 uur tot 24.00 uur open is. Omdat we te lang getafeld hadden bleef er niet veel tijd meer over om de markt te bezoeken, maar dit proberen we vanavond in te halen.
Met de groep hebben we ons in een open taxi naar het hotel terug laten brengen, wederom een ervaring, lachen en uitlaatgassen inhaleren.
Maandag.
Bezoek olifantenkamp waar men traint met 40 olifanten. Eerste gedeelte hebben ze kunstjes voor ons gedaan, zelfs een balletje hebben ze zitten trappen.
Darna hebben we in stoeltjes twee aan twee op de rug van de olifanten een jungletoer gemaakt, heel indrukwekkend. De naam van de olifantenjongen was Boy, een knaap van 18 jr. De naam van de olifant was Kanou, hij is 21 jaar. Het was wel schommelen in het stoeltje, mocht je last hebben van zeeziek dan zou je wel eens last kunnen hebben.In Thailand zijn op dit moment nog 70 olifantenkampen, deze zijn er alleen nog om de toeristen te vermaken. Aanvankelijk werden de olifanten gebruikt in de bossen, voor het stapelen en transporteren van boomstammen.
Na de tocht zijn we met bamboevlotjes een riviertje afgevaren, daarna stonden de ossenkarren voor ons klaar die ons vervolgens terugbrachten naar de bus. Een schitterende omgeving.
Deze excursie is tot nu toe de leukste geweest, dit was ons overigens ook al voorspeld.
Na deze tocht zijn we teruggebracht naar het hotel, hier konden we ons even verfrissen voordat de bus ons naar een massagesalon bracht waar ons een Thaise Massage te wachten stond. Een ruimte 30 bedden, een pyama voor eenieder, allemaal in hetzelfde kleurtje. Je kunt je voorstellen dat het aanvankelijk kwekken gieren en brullen was. Twee uur lang werd eenieder van ons gemasseerd, het was een drukmassage. Johan lag naast mij, voor deze stevige man hadden ze natuurlijk ook een stevige masseuse uitgezocht. Ik kan jullie wel vertellen dat deze wel heeft moeten werken. Nog nooit eerder heb ik een lichaamsmassage gedaan, ergens op een van de laatse dagen van de vakantie kunnen we nog met de groep een massage krijgen, dit gaan we zeker doen.
S'avonds wederom gegeten in het duitse restaurant " het Hofbrauhaus"., daarna nog even een uurtje over de markt geslenterd.
Het was een lange doch heel leuke dag, die we niet zo snel zullen vergeten.
Dinsdag.
Hiep hiep hoy, moe heeft vandaag 31 jaar geleden een geweldige dochter gebaard. Carola wordt vandaag nederlandse tijd om 15.15 31 jaar. Ik had me extra de wekker gezet om haar om 24.00 uur nederlandse tijd (6.00 uur lokale tijd))te feliciteren, doch had het nummer nog niet veranderd, voor hier moet jer buiten die 0031 er nog een 01 voor draaien. Jammer maar we hebben haar voor de luch wel kunnen bellen. Het is de eerste keer dat ik niet bij mijn schat ben, ik mis haar zeker op dit moment.
Wekken om 7 uur, ontbijten en on the way naar Chiangrai een plaats 280 km. van Changmai. Onderweg geluncht in ' Laan Tong Mekong Basin Culturel Park, een heel gezellig restaurant. De lunch werd opgediend aan ronde tafels waar we met 8 personen konden aanschuiven. In het midden was een glazen draaiplateau waarop het eten geserveerd werd. Johan en ik hadden een beetje pech met onze plaats aan tafel, op het moment als het eten bij ons al draaiende aankwam waren de schalen nagenoeg leeg. Het restaurant
lag in een heel mooie tuin waarin metershoge bamboe stond. Na die drukke steden die we al bezocht hebben was hier wel een serene rust te bekennen. Doch niet voor lang, in een groepsreis behoor je bij een soort kudde, zo voelt dat ook wel eens. Of ze blijven te lang bij iets of te kort. Dit is geen klaagzang dit is een constatering.
Na de luch hebben we nog een warmwaterbron bezocht en daarna doorgereden naar onze volgende bestemming, een resort gelegen midden tussen de rijstvelden in, het Golden Pine Resort Chiangrai.(www.goldenpineresortchiangrai.net), waar we omstreeks 15.00 uur zijn aangekomen.
We hebben met een groepje vanmiddag gewandeld naar een oude dierentuin in de buurt. Hier zitten geen dieren meer maar wonen op dit moment een aantal bergstammen. Deze stammen wonen er nu en de toeristen kunnen deze bezoeken, het park heet nu Union o Hilltribe Villages (www.unionhilltribe.com) Er was ons verteld dat hier ook de longneks zouden zijn. Deze hebben we inderdaad aangetroffen, doch er waren maar 2 volwassen vrouwen en twee kinderen. Vanaf 15 jaar krijgen de meisjes die met volle maan geboren worden een aantal ringen om hun nek en iedere 3 jaar krijgen ze er een bij. Hun sleutelbeen wordt naar beneden gedrukt.Het is een heel vreemd gezicht, hun gezichtjes lijken klein in verhouding en het is net of deze elk moment door de ringen naar binnen gezogen worden.
Na de wandeling even douchen en alweer aan tafel. Het eten was voortreffelijk, het beste buffet tot nu toe. Een reden van klagen is er wat eten betreft niet geweest, al heb je altijd mensen erbij waarvoor niet goed genoeg is. In de groep hebben we ook een stel, de vouw gaat nog maar haar man is onuitstaanbaar. heeft al aanvaringen gehad met verschillende van de groep. het zal niet lang duren of ik voorzie dat het nog eens escaleert. Het is iemand die met niemand rekening houdt behoudens met zichzelf.
Na het eten hebben we Karaoke gedaan. Het was wel weer lachen. Nadat er al een aantal mannen de moed hadden om een leidje te zingen moesten op een gegeven moment ook maar de vouwen eraan geloven. Nou ik zegt de gek en nog twee anderen wilden het wel proberen. een liedje van Bonnie M " By de rivers off". Op het toilet wilden we wel even oefenen, ik ben wel 3 keer naar het toilet moeten rennen, of ik deze act met een droog kruisje kan uitvoeren. Johan heeft ook nog zijn stem laten horen, met nog 2 andere van de groep. Het is en blijft toch voor de meesten moeilijk om hun gene van zich af te gooien en zonder knikkende knieen heel vrij op een podium te staan, alle ogen gericht op Kwatta.
Het is nu 23.11 en ik ga sluiten.
Groetjes aan iedereen, ik geniet nog iedere dag en weet nu al heel zeker dat het toch fijn is om werken maar nog fijner om het geld wat je er verdient voor en gedurende een vakantie uit te geven.
Het is op dit moment 16.30 uur en nog 33 graden in Chang Mai.
Zaterdagochtend vanuit Nan vertrokken naar Chang Mai. Een tocht van 280 km. Halverwege gestopt in Lampang, hier hebben we een Thaise lunch gebruikt.Het is die dag goed warm geweest gedurende de reis. De airco werkte wel, maar deze was niet afdoende.
Even voor Chang Mai gestopt bij de hoogste berg " de Doi Suthep 1053 meter hoog waar bijna op de top een tempel is gebouwd. Deze tempel heeft een koning laten bouwen ter ere van een monnik. Op de plek waar de tempel is gebouwd is een witte olifant gestorven, deze had men een relikwie in zijn nek vast gemaakt. In de relekwie zat as van de monnik. Ook deze tempel weer heel indrukwekkend, hier heb ik ook weer wierookstokjes laten branden. De meeste van de groep hebben het nu wel gehad met het bezoeken van tempels.
In Changmai blijven we 3 dagen, we slapen in het Changmai Grand Vieuw Hotel www.changmaigrandvieuw.com. Een heel goed hotel, eten weer voortreffelijk, ik heb hier eindelijk een lekker drankje ontdekt, een heerlijke cocktail.
Zondagochtend
Bezoek zijdefabriek, een fabriek waar ze sieraden maken en een fabriek waar ze parasols maken.
In al deze handwerkfabrieken hebben we uitleg gekregen over het produceren van de producten. Opzet was natuurlijk niet alleen om ons iets te laten zien maar vooral om hun producten te verkopen.
Verschillende van de groep waaronder ook Johan hebben zich een kostuum laten maken, anderen hebben zich handgmaakte parasols of waaiers gekocht, en de rijken onder ons en die zijn er hebben hun eigendom uitgebried met juwelen. De nodige briljanten, robijnen en diamanten zijn over de toonbank gerold. Bij binnenkomst liep er gedurende de tijd dat je er rondliep iemand met je mee, die je iets probeerde te verkopen. Op het moment dat je bij een vitrine bleef stilstaan en je oog liet vallen op een sieraad had halde ze het er meteen uit.
S'avonds zijn we met een groepje van 8 in het centrum gaan eten en daarna hebben we even de avondmarkt bezocht. Een markt die van 18.00 uur tot 24.00 uur open is. Omdat we te lang getafeld hadden bleef er niet veel tijd meer over om de markt te bezoeken, maar dit proberen we vanavond in te halen.
Met de groep hebben we ons in een open taxi naar het hotel terug laten brengen, wederom een ervaring, lachen en uitlaatgassen inhaleren.
Maandag.
Bezoek olifantenkamp waar men traint met 40 olifanten. Eerste gedeelte hebben ze kunstjes voor ons gedaan, zelfs een balletje hebben ze zitten trappen.
Darna hebben we in stoeltjes twee aan twee op de rug van de olifanten een jungletoer gemaakt, heel indrukwekkend. De naam van de olifantenjongen was Boy, een knaap van 18 jr. De naam van de olifant was Kanou, hij is 21 jaar. Het was wel schommelen in het stoeltje, mocht je last hebben van zeeziek dan zou je wel eens last kunnen hebben.In Thailand zijn op dit moment nog 70 olifantenkampen, deze zijn er alleen nog om de toeristen te vermaken. Aanvankelijk werden de olifanten gebruikt in de bossen, voor het stapelen en transporteren van boomstammen.
Na de tocht zijn we met bamboevlotjes een riviertje afgevaren, daarna stonden de ossenkarren voor ons klaar die ons vervolgens terugbrachten naar de bus. Een schitterende omgeving.
Deze excursie is tot nu toe de leukste geweest, dit was ons overigens ook al voorspeld.
Na deze tocht zijn we teruggebracht naar het hotel, hier konden we ons even verfrissen voordat de bus ons naar een massagesalon bracht waar ons een Thaise Massage te wachten stond. Een ruimte 30 bedden, een pyama voor eenieder, allemaal in hetzelfde kleurtje. Je kunt je voorstellen dat het aanvankelijk kwekken gieren en brullen was. Twee uur lang werd eenieder van ons gemasseerd, het was een drukmassage. Johan lag naast mij, voor deze stevige man hadden ze natuurlijk ook een stevige masseuse uitgezocht. Ik kan jullie wel vertellen dat deze wel heeft moeten werken. Nog nooit eerder heb ik een lichaamsmassage gedaan, ergens op een van de laatse dagen van de vakantie kunnen we nog met de groep een massage krijgen, dit gaan we zeker doen.
S'avonds wederom gegeten in het duitse restaurant " het Hofbrauhaus"., daarna nog even een uurtje over de markt geslenterd.
Het was een lange doch heel leuke dag, die we niet zo snel zullen vergeten.
Dinsdag.
Hiep hiep hoy, moe heeft vandaag 31 jaar geleden een geweldige dochter gebaard. Carola wordt vandaag nederlandse tijd om 15.15 31 jaar. Ik had me extra de wekker gezet om haar om 24.00 uur nederlandse tijd (6.00 uur lokale tijd))te feliciteren, doch had het nummer nog niet veranderd, voor hier moet jer buiten die 0031 er nog een 01 voor draaien. Jammer maar we hebben haar voor de luch wel kunnen bellen. Het is de eerste keer dat ik niet bij mijn schat ben, ik mis haar zeker op dit moment.
Wekken om 7 uur, ontbijten en on the way naar Chiangrai een plaats 280 km. van Changmai. Onderweg geluncht in ' Laan Tong Mekong Basin Culturel Park, een heel gezellig restaurant. De lunch werd opgediend aan ronde tafels waar we met 8 personen konden aanschuiven. In het midden was een glazen draaiplateau waarop het eten geserveerd werd. Johan en ik hadden een beetje pech met onze plaats aan tafel, op het moment als het eten bij ons al draaiende aankwam waren de schalen nagenoeg leeg. Het restaurant
lag in een heel mooie tuin waarin metershoge bamboe stond. Na die drukke steden die we al bezocht hebben was hier wel een serene rust te bekennen. Doch niet voor lang, in een groepsreis behoor je bij een soort kudde, zo voelt dat ook wel eens. Of ze blijven te lang bij iets of te kort. Dit is geen klaagzang dit is een constatering.
Na de luch hebben we nog een warmwaterbron bezocht en daarna doorgereden naar onze volgende bestemming, een resort gelegen midden tussen de rijstvelden in, het Golden Pine Resort Chiangrai.(www.goldenpineresortchiangrai.net), waar we omstreeks 15.00 uur zijn aangekomen.
We hebben met een groepje vanmiddag gewandeld naar een oude dierentuin in de buurt. Hier zitten geen dieren meer maar wonen op dit moment een aantal bergstammen. Deze stammen wonen er nu en de toeristen kunnen deze bezoeken, het park heet nu Union o Hilltribe Villages (www.unionhilltribe.com) Er was ons verteld dat hier ook de longneks zouden zijn. Deze hebben we inderdaad aangetroffen, doch er waren maar 2 volwassen vrouwen en twee kinderen. Vanaf 15 jaar krijgen de meisjes die met volle maan geboren worden een aantal ringen om hun nek en iedere 3 jaar krijgen ze er een bij. Hun sleutelbeen wordt naar beneden gedrukt.Het is een heel vreemd gezicht, hun gezichtjes lijken klein in verhouding en het is net of deze elk moment door de ringen naar binnen gezogen worden.
Na de wandeling even douchen en alweer aan tafel. Het eten was voortreffelijk, het beste buffet tot nu toe. Een reden van klagen is er wat eten betreft niet geweest, al heb je altijd mensen erbij waarvoor niet goed genoeg is. In de groep hebben we ook een stel, de vouw gaat nog maar haar man is onuitstaanbaar. heeft al aanvaringen gehad met verschillende van de groep. het zal niet lang duren of ik voorzie dat het nog eens escaleert. Het is iemand die met niemand rekening houdt behoudens met zichzelf.
Na het eten hebben we Karaoke gedaan. Het was wel weer lachen. Nadat er al een aantal mannen de moed hadden om een leidje te zingen moesten op een gegeven moment ook maar de vouwen eraan geloven. Nou ik zegt de gek en nog twee anderen wilden het wel proberen. een liedje van Bonnie M " By de rivers off". Op het toilet wilden we wel even oefenen, ik ben wel 3 keer naar het toilet moeten rennen, of ik deze act met een droog kruisje kan uitvoeren. Johan heeft ook nog zijn stem laten horen, met nog 2 andere van de groep. Het is en blijft toch voor de meesten moeilijk om hun gene van zich af te gooien en zonder knikkende knieen heel vrij op een podium te staan, alle ogen gericht op Kwatta.
Het is nu 23.11 en ik ga sluiten.
Groetjes aan iedereen, ik geniet nog iedere dag en weet nu al heel zeker dat het toch fijn is om werken maar nog fijner om het geld wat je er verdient voor en gedurende een vakantie uit te geven.
Saturday, January 14, 2006
Arme Johan
Ik kan jullie weer een bericht vanuit de Thailand brengen. Helaas kan Marleen niet in het Thais/chinees of whatever typen hihihi. Kreeg vrijdag het volgende bericht:
Haaa die Esther,
Te gek dat je de website hebt bijgewerkt, als het niet teveel moeite is mag je het vandaag weer doen. Ik kan de website wel weer oproepen, maar kan hem niet bijwerken. Staat bovendien allemaal in het chinees of thais geschreven, het ligt niet aan deze digibeet, ik heb er een crack bijgehaald. De benen van Johan zitten onder de vlooienbeten, waarschijnlijk gekregen tijdens de fietstocht, vrijwel direct daarna waren de plekken te zien. Ik denk dat die Thaise vlooien nog nooit zulke flinke gespierde kuiten gezien hebben, de Thaise kuiten zien er normaliter iets anders uit. Normaal bij ons ben ik het haasje, maar hier gelukkig nog niet, we zijn nog maar net onderweg. Ik moest toch stiekem lachen, hem heft nog nooits gebeten / geprikt.
Het eten gisteravond in dat Hotel was voortreffelijk, voor ieder wat wils. Er was een visbuffet, o.a. grote gamba's, kreeft en krab. Een buffet met Japans eten waaronder verschillende soorten suhsi's. Een buffet Chinees eten, Thais eten en Italiaans eten, er waren zelfs frietjes en gebakken aardappeltjes. Een grote saladebar en over de verschilende soorten toetjes zal ik maar niet uitwijden, daar heb ik natuurlijk naar hartelust van kunnen snoepen.
Vrijdag de 13e
We zijn vanmorgen om 7.00 uur gewekt en om 8.30 uur vertrokken naar het noorden. Vandaag hebben we ongeveer 400 kilometertjes asvalt gehad. De wegen zijn overigens goed te rijden. We hebben vandaag al een heel andere omgeving gezien. Heel veel rijstvelden en akkers waar verschillende andere soorten gewassen verbouwd worden. Heel indrukwekkend als je de mensen ziet ploeteren m.n. op die rijstvelden. Het meeste gebeurt nog met de hand en de waterbuffel, er zijn nog maar weinig gebieden waar de mensen de waterbuffel hebben kunnen inleveren tegen een "Japanse buffel".
Veel voor onze begrippen armoedige dorpjes (krotten) onderweg tegengekomen. Om de zoveel kilometer een tempel die er dan weer geweldig mooi uitziet en daarom heen enkele huisjes. Mensen proberen hier ook op veel plaatsen onderweg hun eigen verbouwde producten te verkopen. Je vraagt je wel eens af wie dit dan moet kopen. Het is een heel andere wereld, voor mijn beleving wel een vredige wereld.
We hebben de eerste stop na 80 kilometers gehad, we hebben daar het Bang Pa-in Palace bekeken (het zomerpaleis van de koning). Wederom een geweldig paleis, mooi in het groen en natuurlijk de nodige tempels eromheen. Later hebben we nog een stop gehad bij de ruines in de plaats Ayutthaya, de oude hoofdstad van Thailand. De gids vertelde dat Tailand 44 keer in oorlog met Birma is geweest, overblijfselen hiervan waren die ruines. Er waren hel veel boedha' s op een rij, wel 50 die allen onthoofd waren. De lunch (weer veel eten) hebben we in de buurt van de ruines genuttigd. Heeeeeel veeel groetjes aan de rest van ons. We zitten hier in een klein plaatsje, het heet TAN. Een straatje met wat kleine winkeltjes, geen restaurant, dus we eten (alweer eten) in het hotel. Ik ga nu stoppen.
" />Ik(Esther) heb even naar een foto van het Bang Pa-in Palace gegoogled. Maar of het het goeie is....???? geen idee. Ik heb het o.a. hier vanaf gehaald We zullen het wel horen.
Tot zover!
Thursday, January 12, 2006
Jaaaaaa er is weer nieuws uit Thailand
Dit kreeg ik per mail:
Ha die Esther, Ik heb op dit moment niet veel tijd meer, ik zit nu al 20 min. achter de pc, de wibesite bijwerken lukt me niet, te traag. Zeker 15 min. geduldig gewacht, dus maar afgebroken. Gisteren allereerst Carola een mailtje gestuurd, een heel lange mail waarin ik de dag van gisteren geheel beschreven had. De bedoeling was om daarna dit verslag te copieeren en bij de website te plakken.
Dit is mislukt, net toen ik wilde afsluiten zag ik dat Esther (nichtje online was en heb ik nog even getikt, Carola werd ook nog even gebeld, tijd gaat dan veel te snel. gevolg 1,5 uur achter de pc. Ik heb nu nog 15 min. dan worden we opgehaald voor een diner, dit gebruiken we in het grootste gebouw / hotel van Bangkok, 84 etages hoog, het restaurant is op de 78 e verdieping.
Vanmorgen 6.30 gewekt, daarna ontbeten en toen een fietstocht van 3,5 uur door Bangkok, geweldig, een hele belevenis met 27 fietsen door het gewirwar, dit moet je meemaken, ik heb alleen maar gelachen. Een stuk fietsen dan weer klunen, de fietsen inladen in kleine bootjes, weer een stuk fietsen. verschillende gedeltes gezien van Bangkok, kleine smalle winkelstraatjes, heel kleine smalle winkelstraatjes, smalle "fietspaadjes" aan weerskanten drie meter diep de groene plomp. De gids was Co van Kessel, een hollander die al 30 jaar in Thailand woont en de laatse 18 jaar fietstochten organiseert. Iemand die helemaal verliefd is op Thailand en die geen doed woord over heeft voor Nederland, daar moeten toch veel mensen hem heel veel pijn gedaan hebben. Toch wel een aardige gozer.
Vanmiddag met Johan met de bus )openbaar vervoer) naar het grootste winkelcentrum van Azie geweest. een geweldig modern gebouw, nog niet helemaal klaar. De winkels die er zijn zijn de merkwinkels die we ook bij ons in de steden vinden. de prijzen aldaar zijn net zo duur of nog duurder. Dit winkelcentrum is maar voor mijn gevoel voor de Thaise mensen met de dikke beursen, ik ben die alleen nog niet tegen gekomen. Vandaaruit hebben we ons met een tjoek-tjoek naar het hotel terug laten brengen, alleen maar lachen en uitlaatgassen opsnuiven. Ik moet nu stoppen, de bus wacht niet
Wil je dit aub bij de wibsite zetten.
Bij deze dus.
Inbreken
Hallo
Ik neem weer even de vrijheid om op de blog van Joenleen in te breken.
Marleen of iemand anders van de familie, willen iemand even contact met mij opnemen inzake trip Eurodisney????
Groetjes,
Esther (v Weller)
Ik neem weer even de vrijheid om op de blog van Joenleen in te breken.
Marleen of iemand anders van de familie, willen iemand even contact met mij opnemen inzake trip Eurodisney????
Groetjes,
Esther (v Weller)
Tuesday, January 10, 2006
Hallo Allemaal,
Zondagmiddag vertrokken naar Amsterdam Airport, overnachting in hotel Courtyard Marriott.
We hebben er s'avonds gegeten in een veredelde shoarmatent. Groot uithangbord "steakhouse Oase 2000", doch van steaks was geen sprake, we hebben er overigens wel lekker gegeten.
Terug in het Hotel nog een drankje aan de bar en dan lekker op bed tv. kijken, dat was de bedoeling, doch na het ruiken van de kussens zijn we beiden rond de klok van achten in slaap gevallen. We hebben dus nagenoeg de klok rond geslapen.
Maandag
Lekker uitgebreid ontbijt genuttigd om 9.00 uur, daarna op ons gemak alles ingepakt. Een shuttlebusje heeft ons vanuit het hotel naar Schiphol gebracht. In het hotel hebben we voor het vertrek al even kennis kunnen maken met nog 3 stellen die dezelfde reis hadden geboekt.
Op Schiphol kijk je de hele tijd uit naar labels van Fox, want dit zijn dan straks ook je medereizigers, toch wel spannend.
De tickets hebben we om 11.30 uur afgehaald en daarna konden we meteen inchecken. Nu nog wachten totdat we eindelijk het vliegtuig in mogen en kunnen vertrekken.
Aanvankelijk zou het vliegtuig om 14.25 uur vertrekken doch om 15.00 uur hebben de wielen de startbaan losgelaten.
De vlucht is goed gegaan, af en toe wat turbulentie. Lekker gegeten, wat gedronken en een beetje geunjerd, van slapen was geen reden, we hadden teveel uren voorgeslapen.
Dinsdagochtend 8.00 uur Thaise tijd (6 uur later dan bij ons) landen we in Bangkok. Als je Schiphol gewend bent is dit een klein vliegveld. Bangkok heeft 10 miljoen inwoners en let wel 4 miljoen voertuigen. Ik wil niet zeggen dat nu meteen alles op de weg zit, doch voor mijn beleving heeeeeeeeel veeeeel voertuigen, heel veel brommers, heel veel scooters, brommers die passagiers kunnen vervoeren (tuk tuk)en heel veel auto's, bussen etc.
Om 11.00 uur kunnen we naar de kamers, we verblijven nu 3 dagen in Bangkok in het Grand China Princess Hotel ( www.grandchina.com). Het Hotel telt 24 verdiepingen, wij hebben een kamer op de 21e etage, een gigantisch uitzicht. Van bovenaf toont Bangkok grauw, dit kan niet anders met deze uitlaatgassen.
We kunnen ven naar de kamers om ons op te frissen, om 12.00 uur verzamelen voor een wandeling in Chinatown. Hier in Bangkok is de grootste Chinatown van de wereld, het heeft 2,5 miljoen Chinezen.
Een wir war van mensen en voertuigen kris kras door elkaar dit moet je gezien, beleefd hebben, dit is niet uit te leggen. Enkele politieagenten met maskertjes voor het gezicht (uitlaatgassen) proberen zonder resultaat het verkeer een beetje in banen te leiden. We hebben door hele smalle straatjes gewandeld, waar chinezen hun spullen verkopen. Veel groente, fruit, vis en vlees, veel dingen die ikzelf nog nooit gezien heb. Om 13.00 uur zijn we in een leuk restaurant gaan eten (buffet). Voor ieder wat wils, heel lekker en goed verzorgd.
Het is nu 16.15 uur Thaise tijd en iedereen is naar de kamers inclusief Joenke. Om 18.00 uur is het weer "kuddetijd", dan gaan we weer eten en wel in het restaurant zelf op de 12e verdieping, het zou volgens onze gids Rudie een goed restaurant zijn, we laten ons verrassen. By the way ik heb al door dat we gedurende de reis niet kunnen verhongeren.
Ik ga nu ook even naar de kamer, even aan het kussen ruiken.
Wordt vervolgd.
Gr. en kusjes Marleen
Zondagmiddag vertrokken naar Amsterdam Airport, overnachting in hotel Courtyard Marriott.
We hebben er s'avonds gegeten in een veredelde shoarmatent. Groot uithangbord "steakhouse Oase 2000", doch van steaks was geen sprake, we hebben er overigens wel lekker gegeten.
Terug in het Hotel nog een drankje aan de bar en dan lekker op bed tv. kijken, dat was de bedoeling, doch na het ruiken van de kussens zijn we beiden rond de klok van achten in slaap gevallen. We hebben dus nagenoeg de klok rond geslapen.
Maandag
Lekker uitgebreid ontbijt genuttigd om 9.00 uur, daarna op ons gemak alles ingepakt. Een shuttlebusje heeft ons vanuit het hotel naar Schiphol gebracht. In het hotel hebben we voor het vertrek al even kennis kunnen maken met nog 3 stellen die dezelfde reis hadden geboekt.
Op Schiphol kijk je de hele tijd uit naar labels van Fox, want dit zijn dan straks ook je medereizigers, toch wel spannend.
De tickets hebben we om 11.30 uur afgehaald en daarna konden we meteen inchecken. Nu nog wachten totdat we eindelijk het vliegtuig in mogen en kunnen vertrekken.
Aanvankelijk zou het vliegtuig om 14.25 uur vertrekken doch om 15.00 uur hebben de wielen de startbaan losgelaten.
De vlucht is goed gegaan, af en toe wat turbulentie. Lekker gegeten, wat gedronken en een beetje geunjerd, van slapen was geen reden, we hadden teveel uren voorgeslapen.
Dinsdagochtend 8.00 uur Thaise tijd (6 uur later dan bij ons) landen we in Bangkok. Als je Schiphol gewend bent is dit een klein vliegveld. Bangkok heeft 10 miljoen inwoners en let wel 4 miljoen voertuigen. Ik wil niet zeggen dat nu meteen alles op de weg zit, doch voor mijn beleving heeeeeeeeel veeeeel voertuigen, heel veel brommers, heel veel scooters, brommers die passagiers kunnen vervoeren (tuk tuk)en heel veel auto's, bussen etc.
Om 11.00 uur kunnen we naar de kamers, we verblijven nu 3 dagen in Bangkok in het Grand China Princess Hotel ( www.grandchina.com). Het Hotel telt 24 verdiepingen, wij hebben een kamer op de 21e etage, een gigantisch uitzicht. Van bovenaf toont Bangkok grauw, dit kan niet anders met deze uitlaatgassen.
We kunnen ven naar de kamers om ons op te frissen, om 12.00 uur verzamelen voor een wandeling in Chinatown. Hier in Bangkok is de grootste Chinatown van de wereld, het heeft 2,5 miljoen Chinezen.
Een wir war van mensen en voertuigen kris kras door elkaar dit moet je gezien, beleefd hebben, dit is niet uit te leggen. Enkele politieagenten met maskertjes voor het gezicht (uitlaatgassen) proberen zonder resultaat het verkeer een beetje in banen te leiden. We hebben door hele smalle straatjes gewandeld, waar chinezen hun spullen verkopen. Veel groente, fruit, vis en vlees, veel dingen die ikzelf nog nooit gezien heb. Om 13.00 uur zijn we in een leuk restaurant gaan eten (buffet). Voor ieder wat wils, heel lekker en goed verzorgd.
Het is nu 16.15 uur Thaise tijd en iedereen is naar de kamers inclusief Joenke. Om 18.00 uur is het weer "kuddetijd", dan gaan we weer eten en wel in het restaurant zelf op de 12e verdieping, het zou volgens onze gids Rudie een goed restaurant zijn, we laten ons verrassen. By the way ik heb al door dat we gedurende de reis niet kunnen verhongeren.
Ik ga nu ook even naar de kamer, even aan het kussen ruiken.
Wordt vervolgd.
Gr. en kusjes Marleen
Subscribe to:
Comments (Atom)