Arme Johan

Ik kan jullie weer een bericht vanuit de Thailand brengen. Helaas kan Marleen niet in het Thais/chinees of whatever typen hihihi. Kreeg vrijdag het volgende bericht:


Haaa die Esther,
Te gek dat je de website hebt bijgewerkt, als het niet teveel moeite is mag je het vandaag weer doen. Ik kan de website wel weer oproepen, maar kan hem niet bijwerken. Staat bovendien allemaal in het chinees of thais geschreven, het ligt niet aan deze digibeet, ik heb er een crack bijgehaald. De benen van Johan zitten onder de vlooienbeten, waarschijnlijk gekregen tijdens de fietstocht, vrijwel direct daarna waren de plekken te zien. Ik denk dat die Thaise vlooien nog nooit zulke flinke gespierde kuiten gezien hebben, de Thaise kuiten zien er normaliter iets anders uit. Normaal bij ons ben ik het haasje, maar hier gelukkig nog niet, we zijn nog maar net onderweg. Ik moest toch stiekem lachen, hem heft nog nooits gebeten / geprikt.

Het eten gisteravond in dat Hotel was voortreffelijk, voor ieder wat wils. Er was een visbuffet, o.a. grote gamba's, kreeft en krab. Een buffet met Japans eten waaronder verschillende soorten suhsi's. Een buffet Chinees eten, Thais eten en Italiaans eten, er waren zelfs frietjes en gebakken aardappeltjes. Een grote saladebar en over de verschilende soorten toetjes zal ik maar niet uitwijden, daar heb ik natuurlijk naar hartelust van kunnen snoepen.

Vrijdag de 13e
We zijn vanmorgen om 7.00 uur gewekt en om 8.30 uur vertrokken naar het noorden. Vandaag hebben we ongeveer 400 kilometertjes asvalt gehad. De wegen zijn overigens goed te rijden. We hebben vandaag al een heel andere omgeving gezien. Heel veel rijstvelden en akkers waar verschillende andere soorten gewassen verbouwd worden. Heel indrukwekkend als je de mensen ziet ploeteren m.n. op die rijstvelden. Het meeste gebeurt nog met de hand en de waterbuffel, er zijn nog maar weinig gebieden waar de mensen de waterbuffel hebben kunnen inleveren tegen een "Japanse buffel".
Veel voor onze begrippen armoedige dorpjes (krotten) onderweg tegengekomen. Om de zoveel kilometer een tempel die er dan weer geweldig mooi uitziet en daarom heen enkele huisjes. Mensen proberen hier ook op veel plaatsen onderweg hun eigen verbouwde producten te verkopen. Je vraagt je wel eens af wie dit dan moet kopen. Het is een heel andere wereld, voor mijn beleving wel een vredige wereld.

We hebben de eerste stop na 80 kilometers gehad, we hebben daar het Bang Pa-in Palace bekeken (het zomerpaleis van de koning). Wederom een geweldig paleis, mooi in het groen en natuurlijk de nodige tempels eromheen. Later hebben we nog een stop gehad bij de ruines in de plaats Ayutthaya, de oude hoofdstad van Thailand. De gids vertelde dat Tailand 44 keer in oorlog met Birma is geweest, overblijfselen hiervan waren die ruines. Er waren hel veel boedha' s op een rij, wel 50 die allen onthoofd waren. De lunch (weer veel eten) hebben we in de buurt van de ruines genuttigd. Heeeeeel veeel groetjes aan de rest van ons. We zitten hier in een klein plaatsje, het heet TAN. Een straatje met wat kleine winkeltjes, geen restaurant, dus we eten (alweer eten) in het hotel. Ik ga nu stoppen.
" />
Ik(Esther) heb even naar een foto van het Bang Pa-in Palace gegoogled. Maar of het het goeie is....???? geen idee. Ik heb het o.a. hier vanaf gehaald We zullen het wel horen.
Tot zover!